مون‌داگ

موزیسین بی‌خانمان- وایکینگ خیابان ششم

چطور یک موزیسین خیابان‌خواب و بی‌خانمان با لباس‌های عجیب‌وغریب به چهره‌ای در دهه‌ی ۱۹۶۰ نیویورک بدل شد؟ کسی که پیشنهادهای موسیقایی بسیاری برای همکاری دریافت می‌کرد اما ترجیح می‌داد لباس وایکینگ‌ها را بپوشد و در خیابان ساز بزند.
لوییس توماس هاردین معروف به مون‌داگ در سال ۱۹۱۶ در ایالت کانزاس آمریکا در یک خانواده‌ی اسقفی متولد شد. لوییس در شانزده‌سالگی بر اثر بازی نابینا شد. پس از این ماجرا احساس کرد ایمان (مسیحی) خود را عمیقا از دست داده است. پس از آن، به شکل‌های دیگری از معنویت و شمنیسم گرایش پیدا کرد. لباسی که لوییس برای خودش انتخاب کرده بود به‌نوعی به اساطیر و فرهنگ اسکاندیناوی مربوط می‌شد که در نظرش جالب و جذاب بود. بسیاری از افراد می‌گفتند او با هدف جلب توجه این ظاهر را برای خود انتخاب کرده است اما او می‌خواست هویت خود را با آن لباس‌ها انتخاب کند و به دیگران نشان دهد:

«پیشنهادهای زیادی برای کار در زمینه‌ی موسیقی به من می‌شود. اما بسیاری از آن‌ها می‌گویند به شرط اینکه مطابق عرف لباس بپوشم. من همه را رد می‌کنم چون آزادی پوششم برایم از پیشرفت در موسیقی مهم‌تر است و برای آن اهمیت زیادی قائلم. من فقط می‌خواهم کاری را که دوست دارم انجام دهم.»

زندگی هنری لوییس هاردین تماما در خیابان گذشت. او انتخاب کرده بود که خیابان‌خواب باشد. او از اواخر دهه ۴۰ تا حدود ۳۰ سال بعد در نیویورک زندگی می‌کرد و در این مدت اغلب می‌شد او را در خیابان ششم بین خیابان ۵۲ و۵۵ با آن لباس عجیب پیدا کرد. او گاهی ساز می‌زد یا آثار موسیقایی می‌فروخت اما اغلب اوقات بی‌صدا در پیاده‌رو ایستاده بود و رهگذران بی‌شماری که از کار موسیقی او بی‌خبر بودند با نام وایکینگ خیابان ششم می‌شناختندش. بعدها مستندی با همین نام (وایکینگ خیابان ششم) درباره‌ی زندگی او ساخته شد.

موسیقی او از صداهای خیابانی الهام می‌گیرد. صداهایی مثل صدای مترو یا بوق اخطار به اتومبیل‌ها. او این مشخصه در موسیقی‌اش را snaketime می‌نامید:
ریتم‌های اندکی در زمان که نرمال نیستند.
او بسیار بر روی کنترپوان کار می‌کرد و آثار او بسیار کنترپوانیک است. کار او مورد تحسین آرتور رودزیسکی،‌ رهبر ارکستر فیلارمونیک نیویورک بود. در دهه‌ی ۱۹۵۰، او برخی از آثار خود،‌ از جمله یک آلبوم عجیب شامل قصه و ترانه‌ی کودکانه منتشر کرد. پس از آن، حدود ده سال هیچ اثری از مون‌داگ منتشر نشد و سپس به‌دنبال درخواست یک تهیه‌کننده، آلبومی به نام stamping ground را در CBS (نشر موسیقی کلمبیا) منتشر کرد.
این موزیسین چند ساز ابداعی دارد که از جمله‌ی آن‌ها یک چنگ مثلثی‌شکل به نام OO و یکی دیگر با نام OOO-YA-TSU است. او همچنین یک ساز زهی مثلثی‌شکل ساخت که با آرشه نواخته می‌شد و آن را hus (به‌معنی خانه)‌نامید. اما مهمترین سازی که او ساخت، یک ساز کوبه‌ای به‌نام trimba است که امروزه توسط دوست موزیسین او استفان لاکاتوس نواخته می‌شود.

مون‌داگ

لوییس در کودکی سگی داشت که همراه همیشگی‌اش بود و نام moondog را از این جهت برای خود انتخاب کرده است. از کودکی قصد داشت بهترین آهنگساز شود و در طول عمر هنری خود آثار فراوانی ساخت بسیاری از آن‌ها حتی ضبط نشدند. او بخش زیادی از بزرگسالی خود را در خیابان زندگی کرد و از طریق فروش شعرها و قطعه‌هایش روزگار می‌گذراند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *