نهنگ ها موجوداتی بسیار اجتماعی هستند. آن‌ها از انواع صداها برای برقراری ارتباط و معاشرت با یکدیگر استفاده می‌کنند. سه نوع اصلی از صداهایی که نهنگ ها ایجاد می‌کنند عبارت است از:
کلیک، سوت و تماس پالس.
گفته می‌شود صدای کلیک برای ناوبری و شناسایی محیط فیزیکی به کار می رود. هنگامی که امواج صوتی از یک جسم خارج می شوند، به نهنگ باز می‌گردند و به او اجازه می دهند شکل جسم را تشخیص دهد. کلیک‌ها می‌توانند به تمایز بین هم‌نوع و شکارچی کمک کنند. کلیک‌ها در طول تعاملات اجتماعی نیز مشاهده شده‌اند و ممکن است عملکرد ارتباطی نیز داشته باشند.
نهنگ‌ها در طول فعالیت‌های اجتماعی از سوت و صداهای پالسی (pulsed calls) استفاده می کنند. صداهای پالسی زیاد تکرار می‌شوند و مانند صدای جیر جیر و جیغ به گوش انسان می‌رسند. در بین گروه‌های مختلف نهنگ‌ها گویش‌های صوتی متفاوتی وجود دارد. این احتمالا به این دلیل است که نهنگ‌ها بتوانند بین نهنگ های درون گروه خود و نهنگ‌های غریبه تفاوت قائل شوند.
نهنگ ها همچنین با دم و باله‌های خود صداهای بلند سیلی مانند (slapping noise) روی سطح آب ایجاد می‌کنند تا از این طریق ارتباط غیرکلامی برقرار کنند. این صدا تا صدها متر زیر سطح شنیده می شود و ممکن است یک علامت هشدار دهنده از پرخاشگری یا ابزاری برای ترساندن ماهی‌ها به صورت دسته‌جمعی باشد و آن‌ها را به غذای راحت‌تری تبدیل کند.
نهنگ‌های مادر بچه‌های خود را با حرکتی بازیگوش به سمت سطح بالا می‌برند، در حالی که صدایی شبیه صدای «بغ بغ» در کبوتر (cooing) یا صدایی نزدیک به نجوا ایجاد می‌کنند. نهنگ‌ها این صدا را برای آرام کردن بچه‌های خود به کار می‌برند.