ادگار دگا، نقاش و جسمه‌ساز فرانسوی در سال ۱۸۳۴ در پاریس متولد شد. این هنرمند که اصولا به مکتب امپرسیونیسم منسوب است بزرگ‌ترین فرزند از پنج فرزند خانواده‌ای با ثروت متوسط بود. پدرش بانک‌دار بود و همیشه از او انتظار داشت به دانشکده‌ی حقوق برود. ادگار ادبیات خواند و از همان کودکی نقاشی را به‌صورت جدی شروع کرد و بنا به خواسته‌ی پدرش در یک دوره در رشته‌ی حقوق نیز تحصیل کرد.
. در ابتدای کارش، می خواست نقاش تاریخ بشود و با آموزش دقیق آکادمیک و مطالعه دقیق هنر کلاسیک به خوبی برای آن آماده شده بود. اما در اوایل سی سالگی، مسیر خود را تغییر داد و با استفاده از روش‌های سنتی یک نقاش تاریخ در موضوعات معاصر، به یک نقاش کلاسیک زندگی مدرن تبدیل شد. او به تصویر کشیدن زندگی مدرن را انتخاب و نقاشان دیگر را نیز به همین راه دعوت می‌کرد. دگا او در به تصویر کشیدن حرکت تسلط ویژه‌ای دارد و همچنین سوژه هایی مثل مسابقه و زن‌های برهنه را به‌خوبی نقاشی می‌کند. پرتره های او از بهترین های تاریخ هنر محسوب می شوند. به تصویر کشیدن زندگی کافه‌ای نیز از دیگر موضوعات آثار اوست.
اما ادگار دگا به نقاش رقصنده‌ها معروف است. از این رو که همواره به‌خاطر شیفتگی و علاقه‌اش به رقص، در پشت صحنه‌ی اپراها و اجراهای باله به تماشای رقصنده‌ها می‌نشست و موضوع بسیاری از نقاشی‌های او رقص باله و رقصنده‌ها هستند.
دگا ضمن احترام بسیار برای آثار بزرگ و خالقان آن‌ها، سبک و شیوه‌ی منحصر به خود را دارد. اگرچه او را نقاش امپرسیونیست می‌دانند اما دگا هرگونه انتساب آثارش به این مکتب را نفی می‌کند و آن‌ها را نقد هم می‌کند.
در اثر مشهور «ارکستر اپرا»، بخشی از نوازندگان ارکستر را می‌بینیم که روبه‌روی رهبر ارکستری که در نقاشی نمایش داده نشده ایستاده‌اند. در این نقاشی، حالات طبیعی چهره‌ها و بدن‌های نوازنده‌ها با دقت بی‌نظیری به تصویر کشیده شده است.