آیدا هندل نوازنده مشهور ویولن لهستانی‌الاصل اهل بریتانیا بود. او از سن سه سالگی ویولن خواهرش را به دست گرفت و به سرعت پله‌های ترقی را پیمود. در سن پنج سالگی با اجرای درخشان کنسرتوی ویولن اثر لودویگ فان بتهوون، برنده نشان زرین دانشگاه موسیقی شوپن و همچنین جایزه هوبرمان شد. هنگام جنگ دوم جهانی کنسرت‌های روحیه‌بخشی در لندن برگزار کرد و پس از آن در سراسر دنیا برنامه اجرا کرد و به «بزرگ‌بانوی ویولن‌نوازی» معروف شد.
زمانی که او نوازندگی را شروع کرد کمتر زنی ویولن می‌زد. هندل در بخش عمده‌ای از سال‌های عمرش همچنان یکی از معدود زنانی بود که در تالارهای کنسرت نورباران شده قدیم برنامه اجرا کرده بود. او در چهلمین جشن تولد شاهزاده چارلز اجرا داشت و اولین کسی بود که کنسرتوی ویولنی از آلن پترسون اجرا کرد.
آیدا هندل سال‌ها در مراسم پرامز می‌نواخت.
یکی از چشم‌گیرترین اجراهای هندل اجرای کنسرتوی ویولن برامس در سال 1938 به رهبری هنری وود بود. او بعدها در مصاحبه با مجله موسیقی بریتانیایی استراد گفت: «فقط و فقط با استفاده از غریزه‌ام می‌نواختم. چون برای نواختن کارهای برامس دقیقا غریزه لازم است. انسان باید از اول این غریزه را در وجودش داشته باشد. اگر از لحاظ احساسی و چه عقلی آن را در وجود خود حس نکنی آموختنی هم نیست. اگر کسی این ظرفیت و غریزه را در خود نداشته باشد نمی‌شود آن را به او یاد داد.
وی در سال 1991 توسط ملکه الیزابت دوم نشان امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. آیدا در سال 2000 دکترای افتخاری خود را نیز از کالج رویال موسیقی لندن اخذ کرد و همچنین دکترای افتخاری دیگری را از دانشگاه مک‌گیل در سال 2006 گرفت. هندل در تاریخ یک ژوئیه 2020 در سن 96 سالگی در آسایشگاهی در پمبروک پارک فلوریدا درگذشت. به گفته خواهرزاده‌اش ریچارد گرونبرگ در ماه مارس به علت مشکلات تنفسی در بیمارستان بستری شده بود، اما گمان نمی‌کند جواب آزمایش کرونایش مثبت شده باشد. پیش از آن نیز به علت سرطان کلیه تحت درمان بود.
هندل را به سبک نوازندگی فاخر و در عین حال رها می‌شناسند. سبکی که در اوایل قرن بیستم محبوب بود. اما اکنون بسیار نادر است. حین اجرا کاملا خشکش می‌زد ولی مخاطبان با گوش دادن به اجرای او از کارهای بتهوون، برامس، والتون و قطعه کنسرتوی ویولن خاص سیبلیوس انگشت حیرت به دهان می‌ماندند.
در سال 1949 پس از اجرای یک کنسرتو در هلسینکی از سازنده آن نامه‌ای دریافت کرد. سیبلیوس خطاب به او نوشته بود: «این قطعه را از هر لحاظ استادانه نواختی. به خودم تبریک می‌گویم که کنسرتوام به دست نوازنده کم‌نظیری مانند تو نواخته شده است.»
یکی دیگر از کسانی که این اجرای او را تحسین کرد منتقد موسیقی روزنامه تلگراف جفری نوریس بود. او نوشت هندل کنسرتوی سیبلیوس را با یخ و آتش نواخت و در نهایت در سال 2009 شرکت تستامنت ریکوردز این قطعه اعجاب‌انگیز را ضبط و پخش کرد.
