پیانیست زن

بهترین زنان پیانیست جهان

از زمان اختراع پیانو و رواج یادگیری آن، پیانیست‌های مهمی در تاریخ آمده‌اند و رفته‌اند. همچون بیشتر عرصه‌ها، در این عرصه نیز زنان سهم کمتری برای ارائه‌ی خود داشته‌اند. اما با وجود این، زنان صاحب‌سبک و استادان بزرگ پیانو کم نبوده‌اند. این نوشته فهرستی از چهارده پیانیست مهم زن به انتخاب کلاسیک‌اف‌ام می‌خوانیم.

مارتا آرگریچ

مارتا آرگریچ استاد بی‌نظیر پیانو و بهترین پیانیست زنده است که در سن 77 سالگی همچنان مخاطبان خود را تکان می‌دهد و قادر به اجرای هر رپرتواری از بتهوون و لیست تا راول و بارتوک است. آرگریچ در سن 24 سالگی در مسابقات بین‌المللی شوپن برنده شد و همان زمان به شهرت رسید و امروزه نیز کنسرت‌هایش در عرض چند دقیقه می‌فروشد.

خاتیا بونیاتیشویلی

بونیاتیشویلی پیانیست گرجستانی‌فرانسوی از هنرمندان برجسته‌ی کلاسیک است که تا کنون دو بار جایزه‌ی اکو کلاسیک را از آن خود کرده و در اجرای موسیقی بسیار جذاب است. خاتیا به ارائه‌ی موسیقی کلاسیک به مخاطبان جدید نیز علاقه دارد. او در سال 2015 با گروه Coldplay در آلبوم یک سر پر از رویا همکاری کرد و نیز در پروژه‌ی Art on Ice با المپیادی های اسکیت روی یخ به اجرا پرداخت.

ایموجن کوپر

ایموجن کوپر یک پیانیست انگلیسی است که موزیسینی در حد جهانی است و نام و آوازه‌ا‌ی بلند با خود حمل می‌کند (در سال 2007 نشان فرمانده‌ی امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد). او از بهترین مفسران حاضر رپرتوارهای رمانتیک و کلاسیک است. تفسیر او از ملودی مجاری شوبرت بی‌همتا است.

آنا فدوروا

پیانیست اوکراینی فوق‌العاده‌ای که بخاطر تواضع دلچسب و بیان موسیقایی سرکشش همواره مورد تحسین موزیسین‌ها و منتقدان موسیقی بوده است.

آنا در سپتامبر 2013، در سن 16 سالگی آنا کنسرتو پیانو شماره‌ی 2 اثر راخمانینف را در تالار کنسرت آمستردام اجرا کرد و منتقدان را حیرت زده کرد. ویدیوی آن اجرا اکنون30 میلیون بازدید در یوتیوب دارد.

هلن گریمود

پیانیست مشهور فرانسوی است که بخطر اشتیاقش به بازآفرینی همواره مورد تقدیر است. او همچنین به لحاظ شناختی شرایط ویژه‌ای دارد که به آن حس‌آمیزی یا سینستزیا می‌گویند. در این شرایط دو حس فیزیکی با یکدیگر ترکیب می‌شوند. در خصوص شرایط هلن گریمود او به طور خاص موسیقی را به شکل رنگ می‌بیند و این در حفظ کردن قطعه‌ی موسیقی به او کمک می‌کند. اجرای او از کنسرتوی پیانو شماره‌ی یک برامس با ارکستر سمفونی رادیو جنوب غربی آلمان نفس‌گیر بود و از بهترین تفسیرهای آن اثر شناخته می‌شود.

مایرا هس

مایرا هس در سن دوازده سالگی کمک هزینه‌ای برای آکادمی رویال موسیقی دریافت کرد و در هفده سالگی با رهبر ارکستر سر توماس بیچام اجرا داشت. اما شهرت او به‌دلیل هیچ یک از این‌ها نیست. بلکه او به واسطه ی سری کنسرت هایش در دوران جنگ جهانی دوم در گالری ملی درمشهور است.

در طول جنگ جهانی دوم سالن‌های کنسرت برای جلوگیری از تلفات احتمالی ناشی از بمباران بسته بودند. هس این ایده را داشت که از گالری به عنوان مکانی برای میزبانی کنسرت‌های lunchtime استفاده کنند. حدود شش سال و نیم از این سالن ها برای اجرای کنسرت استفاده شد و هس 150 بار اجرا کرد.

آنجلا هیویت

هیویت از سال 1994 تا 2005 به ضبط آثار باخ مشغول بود و همه‌ی آثار او را اجرا کرد (کاور کرد). یکی از طرفداران او می‌گوید: آنجلا پیانیست فوق‌العاده‌ای است. اجراها و ضبط‌های او بهترین است و تفسیر او از موسیقی آهنگسازهای مورد علاقه ی ما، چشم و صدایی برای دیدن است.

اولگا کرن

کرن هنرمند برند استین وی اولین برنده ی جایزه ی بین المللی راخمانینف است. او این جایزه را در سن 17 سالگی کسب کرد. او اخیرا با پیوستن به افرادی مثل روزا پارک و باز آلدرین مدال افتخار جزیره ی الیس را دریافت کرد. آن هم به خاطر تجسم روح آمریکا در ادای احترامش به مقاومت، برادری، تنوع (قومی و نژادی) و وطن پرستی.

او در سال 2016 او رقابت بین المللی پیانوی اولگا کرن را برای پیانیست های 18 تا 32 ساله برگزار کرد که امروزه این رقابت به خاطر کیفیتی که دارد در سطح جهانی مشهور است.

جوانا مک‌گرگور

مک‌گرگور پیانیستی است که اجراهای کنسرتی بسیار دارد و صاحب نوآوری است. رپرتوارهای او از ضبط های قابل تاملی از واریاسیون‌های گلدبرگ باخ تا کارهای جدید جان آدامز را دربرمی‌گیرد. او در بیش از هشتاد کشور به اجرای موسیقی پرداخته و با رهبرانی مثل پی‌یر بولز و والری گرگیف و سایمون رتل همکاری کرده است. جوانا همچنین رییس دپارتمان پیانو در آکادمی موسیقی رویال و استاد دانشگاه لندن است.

مک‌گرگور رئیس دپارتمان پیانو آکادمی لندن

ماریا جوائو پیرس

پیانیست پرتغالی ای که از اجراهای رسمی بیزار است به تفسیرهای بی رقیب خود از آثار موتسارت، شوبرت و شوپن شهرت دارد. او همچنین حافظه ی حیرت‌انگیزی دارد. مشهور است که در یک کنسرت با اینکه خود را به اشتباه برای یک کنسرتوی دیگر آماده کرده بود، در نهایت توانست آن را که قرار بود بنوازد.

بیتریس رانا

از پیانیست‌های رو به رشد زمان ما است. نسخه‌ی ضبط‌شده‌ای که او از واریاسون گلدبرگ باخ در وارنر کلاسیک منتشر کرد، رتبه‌ی اول نمودار کلاسیک انگلستان شد و توسط مجله‌ی ساندی تایمز «ضبط فوق‌العاده هوشمندانه‌ای» نام گرفت. این ضبط به او کمک کرد در دریافت جایزه‌ی گرامافون در سن بیست و چهار سالگی برای هنرمند جوان سال کمک کرد.

کلارا شومان

کلارا در دوران خودش یک ستاره و از معدود زنانی بود که در این عرصه با مردان رقابت می‌کرد. او یک آهنگساز و یک پیانیست فوق‌العاده بود. او در اجرا با فاصله از همسر خود روبرت شومان با فاصله جایگاه بهتری داشت. یک منتقد درباره‌ی او می‌گوید:

ظاهر این هنرمند می‌تواند تاریخ‌ساز باشد. معمولی‌ترین پاساژها و عادی‎‌ترین موتیوها در دستان خلاق او معنا و رنگی برجسته می‌یابند که فقط از یک هنرمند کامل برمی‌آید.

میتسوکو اوچیدا

حدود ده سال پیش پیانیست ژاپنی‌بریتانیایی به عنوان بانویی شناخته شد که اهمیت حیاتی خود را برای دنیای موسیقی نشان داد. او در وین درس خواند و نخستین رسیتال خود را در همان‌جا در سن چهارده سالگی برگزار کرد. او بیشتر به‌واسطه‌ی اجراهایش از موتسارت، بتهوون و شوپن مشهور است و همچنین ضبط‌هایی از آثار شوبرت و اخیرا آثار شومان در سطح جهانی منتشر کرده است.

منبع
Classic FM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *