مارتا آرگریچ در سال 1942 در شهر بوئنوس آیرس در آرژانتین به دنیا آمد. او از بزرگترین پیانیستهای تاریخ است. اجداد پدری او از کاتالانهایی بودند که از قرن 18 در بوئنوس آیرس بودند. پدر و مادربزرگ مادریاش نیز مهاجران یهودی از امپراتوری روسیه بودند.
آرگریچ از سن هشت سالگی به شکل حرفهای پیانو مینواخت. در سال 1955 او به اروپا رفت و از کسانی مثل فردریش گولدا و آرتورو بندتی میکلانجلی پیانو آموخت. او در سن 16 سالگی برندهی دو جایزهی مهم شد: رقابت بینالمللی موسیقی ژنو و رقابت بینالمللی پیانو فروچو بوزونی.
در سال 1965 رقابت پیانو شوپن در وارساو را برد و سال بعد از آن یک دوره اجرا در مرکز هنرهای نمایشی لینکولن در نیویورک آغاز کرد. تکنیک درخشان و استثنایی وعواطف عمیق، او را به الگویی در سطح جهانی بدل کرده است. او در نقاط مختلف جهان به اجرای موسیقی پرداخته و بیشتر با موسیقی مجلسی و به طور خاص با گیدون کرمر ویولونیست لتونیایی همکاری کرده است. آرگریچ در همکاری با این موزیسین آثار ارزشمند قابل توجهی منتشر کرد و همچنین با موزیسینهای دیگری مثل الکساندر رابینویچ و نلسون فریر و مستیسلاو روستروپویچ ویولنسلیست مشهور و میشا مایسکی همکاری داشته است.
مارتا آرگریچ جوایز و افتخارهای زیادی را از آن خود کرده است. از جمله سه جایزهی گرمی (بهترین اجرای تکنوازی سازی با ارکستر در سالهای 1999 و 2005 و بهترین اجرای موسیقی مجلسی در سال 2004). او همچنین در سال 2005 جایزهی پرمیوم ایمپریاله ژاپن و نشان خورشید فروزان را از دولت ژاپن دریافت کرد.
در سال 1999 یک رقابت پیانو با نام مارتا آرگریچ در بوئنو آیرس آغاز به کار کرد. در شهر زادگاهش به جز این رقابت، فستیوال دیگری به نام مارتا آرگریچ از سال 2001 برپا است که خود او نیز گردانندهی آن است.
منبع
عالی