راهنمای انتخاب سیم یوکلله

راهنمای انتخاب سیم یوکلله

یوکلله یک ساز زهی (دارای سیم) فرت‌دار است که صدایی شبیه به گیتار، ماندولین یا بانجو تولید می‌کند. انواع مختلفی از این ساز وجود دارد، از جمله؛ یوکلله سوپرانو، کنسرت (آلتو)، تنور، باریتون و حتی مدل نایاب باس. عنصر اصلی هر یوکلله، سیم‌های آن است.

یوکلله چند سیم دارد؟

برخلاف گیتار که دارای شش سیم است؛ یک یوکلله چهار سیم دارد. این ساز به‌طور سنتی دارای کوک G-C-E-A بوده و صدادهی سیم‌های دست باز آن به‌صورت آکورد C6 است. نوازندگان گاهی آن را کوک C (کوک دو) می‌نامند.

طول سیم‌ها

طول سیم‌های یوکلله بسته به اندازه‌ی ساز متفاوت است. هنگام انتخاب سیم‌ها، دو عدد حائز اهمیت است؛ طول کلی و فاصله‌ی میان شیطانک تا پل (یا طول واقعی سیمی که هنگام کندن یا ضربه زدن، ارتعاش می‌یابد).

با توجه به فاصله‌ی میان شیطانک تا پل؛

5 جنس سیم در یوکلله

صدای یوکلله بسته به نوع سیم آن تغییر می‌کند. این موضوع می‌تواند خرید سیم‌های جدید را کمی دشوار کند اما خوشبختانه اکثر نوازندگان در هنگام انتخاب، تنها باید از بین چند سبک اصلی، سیم خود را برگزینند.

  1. سیم‌های نایلونی: سیم‌های نایلونی صدای گرم و ملایمی تولید می‌کنند. آن‌ها نسل جدید سیم‌های سنتی هستند که از روده‌ی دام‌ها ساخته می‌شدند. اگر قصد دارید از یوکلله‌ی خود برای نواختن موسیقی ملایم هاوایی استفاده کنید، سیم‌های نایلونی صدای مورد نظرتان را برای شما فراهم خواهند کرد. نایلون، با دوام و در برابر رطوبت مقاوم است. نکته‌ی منفی این است که کوک خود را به خوبی سیم‌هایی که از جنس‌های دیگر هستند، حفظ نمی‌کنند.
  2. سیم‌های فلوروکربن: این سیم‌ها شباهت زیادی به سیم‌های نایلونی دارند، اما رنگ صدای کلی آن‌ها روشن‌تر است. مجموعه‌ای از سیم‌های فلوروکربن ممکن است بیشتر از نمونه‌ی نایلونی خود دوام داشته باشند و هم‌چنین نگه‌داشتن کوک استاندارد یوکلله در این مدل، تاحدودی راحت‌تر از سیم‌های نایلونی است.
  3. سیم‌های استیل: سیم‌های استیل برای ساز یوکلله مرسوم نیستند. به طور کلی، آن‌ها بیشتر برای سازهایی مانند گیتار و گیتار باس مناسب هستند. اما اگر می‌خواهید که یوکلله‌ی شما صدایی روشن و شفاف داشته باشد (و سیم‌هایی می‌خواهید که با اطمینان کوک را در خود نگه دارند)، سیم‌های استیل ممکن است گزینه‌ی مناسبی برای شما باشند.
  4. سیم‌های Wound nylon (هسته‌ی نایلونی): به طریقی، این سیم‌ها، چیزی میان سیم‌های نایلونی و سیم‌های براق استیل هستند. این سیم‌ها دارای هسته‌ی نایلونی هستند که با نخ پلیمری نازک پیچیده شده است. صدای آن‌ها تا حدودی غنی‌تر از سیم‌های استاندارد بوده و بیشتر در یوکلله‌های باریتون یا تنور رایج هستند.
  5. سیم‌های Wound metal (هسته‌ی فلزی): این سیم‌ها شبیه به سیم‌های Wound nylon (سیم‌پیچ‌های نایلونی) هستند، اما جنس هسته‌‌ی آن‌ها از فلز است. این سیم‌ها سبب می‌شوند که صدادهی یوکلله‌ی شما بیشتر شبیه به صدای گیتار باشد.

کوک استاندارد سیم‌ها در یوکلله

برای اکثر یوکلله‌های کنسرت (آلتو)، سوپرانو و تنور، کوک استاندارد؛ G-C-E-A است. این کوک در یوکلله‌ی کنسرت به این‌صورت خواهد بود؛

  • سیم چهارم: این سیم پایین، با فرکانس G4 کوک می‌شود. به‌طور کلی آن را سیم «سُل/ G» می‌نامند. برخی از نوازندگان این سیم را «سل بم/ پایین- low G» می‌نامند، اما در واقع دومین سیم با فرکانس بالا در بین همه‌ی سیم‌ها است.
  • سیم سوم: این سیم که بالای سیم سل قرار دارد، با فرکانس C4 کوک می‌شود. گاهی سیم «دو/ C» خوانده می‌شود و بم‌ترین کوک را در میان سیم‌ها دارد.
  • سیم دوم: این سیم‌ با فرکانس E4 کوک می‌شود. به‌عنوان سیم «می/ E» نیز شناخته می‌شود و دومین سیم با کوک بم در میان سیم‌هاست.
  • سیم اول: سیم اول که در بالای سه‌تای دیگر قرار می‌گیرد دارای کوک A4 بوده و سیم «لا/ A» نیز خوانده می‌شود. این سیم دارای بالاترین کوک در میان سیم‌هاست.

توجه داشته باشید که این سیم‌ها از پایین‌ترین فرکانس تا بالاترین فرکانس کوک نمی‌شوند؛ درواقع کمترین فرکانس توسط سیم سوم ایجاد می‌شود. این کوک یوکلله، برخلاف کوک مرتبی که در سایر سازهای زهی وجود دارد، به‌عنوان کوک بازگشتی (reentrant tuning) شناخته می‌شود.

3 روش کوک کردن سیم‌های یوکلله

با چرخاندن گوشی‌های کوک که در سردسته‌ی ساز قرار دارند، می‌توانید سیم‌ها را شل و یا سفت کنید. اکثر نوازندگان از دستگاه‌های الکترونیکی برای کوک کردن ساز خود کمک می‌گیرند، وسایلی چون:

  • پدال تیونر: این نوع تیونر، یک سیگنال صوتی را از طریق کابل صوتی یک چهارم اینچی دریافت می‌کند، سپس آن را (بدون تغییر) از طریق یک کابل یک چهارم اینچی دیگر منتقل می‌کند. این تیونر تنها در یوکلله‌هایی کاربرد دارد که دارای پیکاپ الکترونیک هستند. اکثر تیونرهای پدالی برای ساز گیتار طراحی شده‌اند، اما می‌توان از آن‌ها برای کوک کردن یوکلله نیز استفاده کرد.
  • تیونر کلیپسی (Clip-on tuner): گیره‌ی تیونرهای کلیپسی الکترونیکی به سردسته‌ی یوکلله متصل شده و ارتعاشات موجود در چوب ساز را اندازه‌گیری می‌کند. این نوع تیونر را می‌توانید بر روی هر نوع یوکلله، چه دارای پیکاپ و چه بدون آن، استفاده کنید.
  • اپلیکیشن‌های تیونر (کوک) بر روی تلفن هوشمند: اگرچه ایده‌آل نیست، اما می‌توانید با گوشی هوشمندتان یوکلله‌ی خود را کوک کنید؛ تلفن شما برای دریافت صدای ساز به میکروفون خارجی خود متکی است و سایر صداهای محیط می‌توانند در هنگام دریافت آن اختلال ایجاد کنند. با این وجود، یک برنامه‌ی تیونر بر روی موبایل شما، به عنوان یک پشتیبان برای کوک کردن سازتان بسیار مفید خواهد بود.

منبع: MasterClass

1 دیدگاه دربارهٔ «راهنمای انتخاب سیم یوکلله»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *