زندگی پرفراز و نشیب یک موزیسین

ریک جیمز یک موسیقی‌ دان شگفت انگیز و سمبول موسیقی فانک است. او با موسیقی به سبک‌های معمول و متداول مخالف بود و سبک‌های مختلف موسیقی را با هم تلفیق کرد و آثار جدیدی در سبک خودش خلق کرد. نام او در زمره‌ی مهم‌ترین موزیسین‌های نشر موسیقی موتاون ثبت شده است.

شهرت و آثار ریک جیمز

ریک در نوجوانی در گروه‌های موسیقی حضور داشت، گیتار و باس می‌نواخت، و در گروه‌های جاز در بوفالو و سپس در شهر نیویورک، درامز می‌زد. بیش از یک دهه طول کشید تا او شهرت پیدا کند.
نخستین اثر قابل توجه او The Mynah Birds، یک اثر مشترک بود که درست وقتی بیرون آمد که جیمز در حال فرار از پست خود در نیروی دریایی بود، یعنی از ویتنام به تورنتو می‌گریخت.
در این قطعه با تلفیق سبک‌های مختلفی از موسیقی، قطعاتی از راک، سول و حتی کمی موسیقی هیپی-دیپی ارائه کردند. گروهی که جیمز عضوی از آن بود مدتی با نشر موسیقی موتاون همکاری کرد. این نشر موسیقی مایل به همکاری با جیمز بود اما به‌خاطر کارهای غیرقانونی او و تحت تعقیب بودنش از این‌که او را هنرمند بنامد خودداری کرد.
ریک موزیسین پرکاری بود و آثار زیادی تولید کرد. فروش بالای اولین آلبوم ریک جیمز یعنی Come Get It نشان داد که نام این ستاره‌ی نوظهور با موهای بافته‌شده و کت‌وشلوار براق دست‌کم برای مدتی باقی خواهد ماند. آلبوم دیگر او Street Song جایزه‌ی پلاتینیوم دریافت کرد. آلبوم‌های برجسته‌ی Super Freak و Give It To Me Baby که نمایان‌گر ضربه‌های جادویی انگشت ریک بر باس بودند و انگار آدم‌ها را به صحنه‌ی رقص فرا می‌خواندند هنوز تازه‌اند.
او سبک خود را پانک‌فانک می‌نامید. اما محتوای پانکی که در آثارش به کار می‌برد بیشتر از گرایش او به موسیقی خیابانی می‌آمد تا محتوای موسیقایی.

زندگی ریک جیمز

اما این پادشاه بلامنازع پانک‌- فانک زندگی عجیب و نامتعارفی داشت که شاید آثارش تحت‌الشعاع نوع زندگی دیوانه‌وار او قرار گرفته باشد. در هر حال ریک جیمز موسیقی‌دان با استعدادی بود که آثارش از زبان او صحبت می‌کردند و حرف‌هایی برای گفتن داشتند. به نظر می‌رسد تاریخ به او این فرصت را داده که ردی از خود به جا بگذارد. البته ردی که بیشتر شبیه خراش است!
جسارت جیمز نامش را پرآوازه کرده و از او چنین شخصیتی ساخته است. و شاید همین است که زندگی او را پر از فراز و نشیب کرده است.
ریک همه چیز را برای خودش نمی‌خواست. زمانی که نوشکفتگان سبک‌های جدید موسیقی می‌کوشیدند نشان دهند که هنوز همان چیزی را دارند که در رقص «تمام شب» مری جین گرلز انجام می‌شود، نمی‌دانستند مردی که آن را خلق کرده، ریک جیمز است. وقتی جاز فانکری ها صدای آهنگ «Behind The Groove» تینا ماری را شنیدند و آن را وارد جدول کردند، خبر نداشتند که کسی به اسم ریکی جیمز پشت اولین موفقیت او قرار دارد. کودکان زیادی که بالا و پایین می‌پریدند اما هنگام پخش فیلم فوق‌العاده «U Can’t Touch This» میخکوب می‌شدند، اما کسی نمی‌دانست رد پای اثر استادانه‌ی ریک جیمز در این فیلم است.

ریک جیمز و اعتیاد

او خواننده‌ی برجسته‌‌ای در سبک موسیقی سول بود و در جایگاه یک تهیه‌کننده‌ی خوب، روی آهنگ‌های چند موزیسین کار کرده بود. Mary Jane Girls گروهی بود که ریک بیشترین همکاری را با آن‌ها داشت. Mary Jane تلفظی شبیه ماری‌جوانا دارد. شاید موزیسین‌های دیگر به طور تفریحی مصرف‌کننده‌ی ماری‌جوانا بودند، اما برای ریک جیمز، دراگ یک نقطه‌ضعف بود. او از نوجوانی درگیر مصرف مواد بود. در ابتدا به سراغ هروئین رفت، بعد از آن مدتی با کراک آشنا شد و سپس به مدت پنج سال،‌ هفت هزار دلار در هفته صرف خرید کوکائین می‌کرد. یک روز او را در حالی که با بدن سرد در خانه‌ی دوستش روی زمین افتاده بود پیدا کردند و کارش به بیمارستان رسید.
ریک جیمز دو سال در زندان فولسوم بود و البته پیش از این سه بار به‌خاطر فرار از نیروی دریایی دستگیر شده بود.
ریک دیابت داشت و قبلا از یک حمله‌ی قلبی جان به در برده بود. او را هنگام مرگش با نه نوع ماده‌ی مخدر پیدا کردند. ریک جیمز تا روزی که مرد هیچ‌وقت به فکر مرگ نیفتاده بود و در شرایط سخت ناامید نشده بود.