لودویگ فان بتهوون، موسیقی‌دان مشهور آلمانی در سده‌ی هیجده و نوزده میلادی است. همه‌ی ما کمابیش با داستان‌هایی از زندگی او آشنایی داریم. برای مثال می‌دانیم که بتهوون در زندگی خود از مشکلات جسمی جدی رنج می‌برد و تقریبا شنوایی خود را از دست داده بود. اما کدام یک از این مشکلات دلیل مرگ این نابغه‌ی موسیقی بود؟
پژوهش‌های تازه درباره‌ی علت مرگ بتهوون چه می‌گویند؟ در ادامه گزارش یورونیوز را درباره‌ی این موضوع می‌خوانیم.
تقریبا دویست سال پس از مرگ «لودویگ فان بتهوون»، پژوهش‌گران، تار موی او را بررسی کردند و به کمک دی ان ای آن سرنخ‌هایی درباره‌ی بیماری او به‌دست آوردند.
علت مرگ بتهوون
موردی برای ناشنوایی یا بیماری معده‌ی بتهوون پیدا نشد،اما آن‌ها یک اختلال ژنتیکی مرتبط با بیماری کبد او و عفونت هپاتیت بی را در ماه‌های آخر زندگی‌اش پیدا کردند.
براساس پژوهشی که نتایج آن به‌تازگی در مجله‌ی کارنت بیولوژی (Current Biology) منتشر شد، این عوامل همراه با نوشیدن شدید الکل، دلیل اصلی ایجاد نارسایی کبدی بوده که گمان می‌رود علت مرگ بتهوون باشد. کالبدشکافی بتهوون در سال ۱۸۲۷ نیز مشخص کرده بود که او از «سیروز کبدی» رنج می‌برده است.
روز مرگ بتهوون
مرگ بتهوون در یک بعد از ظهر بارانی در وین اتفاق افتاد، در حالی که دوستانش کنار بستر او بودند. گفته می‌شود دوست نزدیکش Anselm Hüttenbrenner ، برادر و همسر برادرش و یک نفر دیگر در روز مرگ او کنارش بودند. درباره ی آخرین کلمات بتهوون، روایت‌هاییی به تعداد همین افراد، وجود دارد.
یک داستان این است که او گفت: «کف بزنید دوستان من، کمدی تمام شد!» دیگر اینکه در مورد ناشنوایی خود گفت: «در بهشت خواهم شنید!» یا اینکه در لحظات قبل از مرگ مشت خود را از خشم بر آسمان تکان داد. بنا بر روایت دیگری، یکی از دوستان بتهوون برایش یک بطری شراب می‌آورد و بتهوون می‌گوید:
«حیف! حیف! خیلی دیر است.»
