می‌دانیم که این روزها همراه شدن با موسیقی و به عبارتی همراه شدن و همراه ماندن با هر چیزی سخت است. اما نکته‌ای که همه از روان‌شناسان تازه‌کار تا فضانوردان بر سر آن توافق دارند اهمیت حفظ روتین‌ها علی‌رغم تغییرات دوره‌های زندگی است.
اهمیت روتین‌های روزانه این است که ما را پای‌بند می‌کند و به ما ثبات می‌بخشد که این امر تاثیرات مثبتی در سلامت جسم و ذهن ما دارد. تمرین روزانه‌ی موسیقی نیز یکی از این روتین‌ها است.
تمرین مداوم موسیقی مهارت‌های شناختی را تقویت می‌کند و باعث شکل‌گیری روابط اجتماهی می‌شود. همچنین احساس مثبتی از موفقیت در هنرجو ایجاد می‌کند. اما هیچ‌کدام از این اثرات مثبت دلیل اصلی تمرین موسیقی نیست. ما تمرین می‌کنیم که بهتر و بهتر ساز بزنیم. بدون تمرین مداوم، پیشرفت در موسیقی ممکن نیست.
براساس برخی پژوهش‌ها، وقفه‌ی طولانی بین فعالیت‌های درسی، سطح دانش‌آموزان را راکد نگه می‌دارد و حتی موجب پس‌رفت آن‌ها نیز می‌شود. این امر درباره‌ی وقفه‌های میان تمرین موسیقی نیز صادق است. یعنی مهارت هایی که در طول زمان با زحمت آموخته شده‌اند، بدون تمرین به سرعت از دست خواهند رفت و گاهی نیاز است زمانی دو برابر صرف شود تا دوباره به تمرین‌هایی با تمرکز و دقیق برسیم.
پس مهم است که تمرین موسیقی را نیز همچون روتین‌های روزانه‌ی دیگر حفظ کنیم. این شیوه علاوه بر اینکه از ما نوازنده‌ی بهتری می‌سازد، به حفظ تعادل زندگی‌مان نیز کمک می‌کند.