آکورد افزوده را بشناسیم

آکورد افزوده، باعث ایجاد تنش و بی‌ثباتی در موسیقی شده و سبب می‌شود که شنونده مشتاق شنیدن صدایی باشد که بعد از آن می‌آید. به همین دلیل اگر به درستی از این آکوردها استفاده شود، بسیار موثر خواهند بود.

آکورد افزوده (Augmented Chord) چیست؟

آکوردهای افزوده، تریادهای ماژوری هستند که فاصله‌ی پنجم آن‌ها نیم پرده افزایش یافته و یک فاصله‌ی پنجم افزوده را ایجاد کرده است. این فاصله‌ی پنجم، تنها تفاوت بین یک آکورد اصلی (ماژور) و یک آکورد افزوده است. هر نت در یک آکورد افزوده،‌ دو پرده بالاتر از نت قبلی قرار می‌گیرد؛ نت اول، نت پایه است. نت دوم در فاصله‌ی سوم بزرگ و نت سوم در فاصله‌ی پنجم افزوده قرار می‌گیرد.

به عنوان مثال، آکورد «دو ماژور» را با آکورد «دو افزوده» (که در اکثر نت‌نویسی‌ها به صورت +C نوشته می‌شود) مقایسه کنید؛ آکورد «دو ماژور» از نت‌های «E»، «C» و «G» ساخته شده که به ترتیب نمایان‌گر «نت پایه»، «سوم بزرگ» و «پنجم درست» هستند. یک آکورد «دو افزوده» (+C)، از نت‌های «E»، «C» و «#G» ساخته شده و فاصله‌ی پنجم آن نیم‌پرده بالاتر از فاصله‌ی پنجم در تریاد ماژور است.

آکورد هفتم افزوده (Augmented Seventh Chord) چیست؟

شما می‌توانید فاصله‌ی پنجم افزوده را در یک آکورد «هفتم نمایان» یا یک آکورد «هفتم ماژور» نیز ایجاد کنید. برای ساخت این آکوردها، تنها کافیست یک فاصله‌ی «هفتم نمایان» یا «هفتم ماژور» را به یک «تریاد افزوده» اضافه کنید. برای تبدیل تریاد «دو افزوده» (+C) به یک آکورد «هفتم ماژور»، باید نت «B- سی» را به آن اضافه کنید و برای این که همین آکورد را به یک آکورد نمایان تبدیل کنید، باید نت «♭B- سی بمل» را به آن بیفزایید. شما هم‌چنین می‌توانید با اضافه کردن نت «A- لا» به آکورد «دو افزوده» (+C)، یک آکورد «ششم افزوده‌ی دو» ایجاد کنید. البته این آکورد به دلیل داشتن فاصله‌ی نیم‌پرده‌ای میان درجه‌ی پنجم افزوده‌ی گام (♯G) و درجه‌ی ششم گام، صدایی دیسونانت (نامطبوع) ایجاد می‌کند و به همین علت، استفاده از این نوع آکورد نادر است.

صدادهی آکورد افزوده چگونه است؟

آکوردهای افزوده صدایی اسرارآمیز تولید می‌کنند که احساس ناراحتی را در شنونده برمی‌انگیزد. این آکوردها که در موسیقی کلاسیک پیشگام بودند‌، در موسیقی راک، جاز و فیوژن نیز به چشم می‌خورند.

ویژگی جالب تریادهای افزوده این است که در همه‌ی حالت‌های معکوسشان تقریبا یکسان به نظر می‌رسند. این امر به این خاطر است که هر نت در این آکورد، همیشه یک فاصله‌ی «سوم بزرگ» بالاتر از نت قبلی قرار می‌گیرد. یک آکورد «سل افزوده» را در حالت پایگی در نظر بگیرید؛ بم‌ترین نت آن نت «G- سل» است. نت «B- سی» در فاصله‌ی سوم بزرگ بالای آن می‌آید و روی آن هم نت «♯D- ر دیز» قرار می‌گیرد. سپس اگر دوباره یک فاصله‌ی «سوم بزرگ» را طی کنید، باز هم به نت «سل» خواهید رسید. اگر آکورد را در حالت معکوس اول (که بم‌ترین نت، نت «B- سی» است) یا در حالت معکوس دوم (که بم‌ترین نت، نت «♯D- ر دیز» خواهد بود) اجرا کنید، می‌توانید همان اثر را ایجاد کنید.

نحوه‌ی استفاده از آکورد افزوده در آهنگسازی

از میان ۴ نوع اصلی تریاد در موسیقی (تریادهای: ماژور، مینور، افزوده و کاسته)، تریادهای افزوده کمتر از بقیه رواج دارند. با این وجود، چند راه برای استفاده‌ی موثر از آکورد افزوده در آهنگسازی وجود دارد که باعث ‌می‌شود تا آهنگ شما متمایز به نظر برسد؛

• از آن‌ها به‌عنوان جایگزین برای آکورد هفتم نمایان استفاده کنید: آهنگ “!Oh, Darling” از گروه Beatles در گام «لا ماژور»، نشان دهنده‌ی این است که آکورد درجه‌ی پنجم گام، E یا E7 است. با این حال‌ در این آهنگ برای ورود به هر مصراع، به جای استفاده از یک آکورد نمایان استاندارد، از معکوس‌های مختلف آکورد +E «می افزوده» استفاده شده است. این کار تَنِش را افزایش می‌دهد، تا حدی، به این خاطر که فاصله‌ی پنجم افزوده (نت دو- C) بخشی از گام دیاتونیک «لا» نیست.
• از آن‌ها در خطوط ایده‌ با حرکت پایین‌رونده استفاده کنید: در تئوری موسیقی، «خط ایده» یک خط ملودی قدم به قدم در برابر یک آکورد ثابت است. شما به راحتی می‌توانید یک آکورد افزوده را در یک خط ایده که با یک آکورد مینور آغاز می‌شود، ایجاد کنید. فرض کنید که با آکورد «دو مینور» شروع کنیم (C-E♭-G)؛ اگر خط ایده را با پایین بردن نت «دو» به نت «سی» شروع کنید (در حالی که سایر نت‌ها سر جایشان بمانند)، آکورد شما B-E♭-G خواهد شد. اگر نت ♭E را به صورت آنهارمونیک به نت ♯D تغییر دهید، آکورد B-D♯-G را خواهید داشت. این یک تریاد افزوده است که درست بعد از آکورد «دو مینور» در سلسله آکورد شما قرار می‌گیرد. اگر خط ایده را ادامه داده و نت B را بم کرده و به نت ♭B تغییر دهید، آن‌گاه یک آکورد♭E♭/B خواهید داشت و می‌توانید توالی آکوردهایتان را ادامه دهید.
• از آن‌ها در جایی استفاده کنید که معمولا از آکورد کاسته استفاده می‌کنید: برخی آهنگسازان و نوازندگان از توالی پنجم‌های نمایان برای ایجاد احساس آشفتگی (ناپایداری) در آهنگ یا تک‌نوازی استفاده می‌کنند. به جای این کار، سعی کنید از توالی تریادهای افزوده در همین محل استفاده کنید. به عنوان مثال، سعی کنید روندی از آکوردهایی که تماما افزوده هستند و بر اساس نت‌های یک گام ماژور ساخته شده‌اند را اجرا کنید. این‌گونه صدایی مرموز و دیسونانت (نامطبوع) ایجاد خواهید کرد.

منبع: Masterclass