هر نوع موسیقی که ابزارهای الکترونیکی یا الکترومکانیکی در تولید یا ویرایش (modify) آن نقش داشته باشند موسیقی الکترونیک به شمار میآید. در موسیقی الکترونیک آهنگساز باید فرایند پردازشی را که بعدا بر روی مفهوم (concept) موسیقایی او انجام میشود پیشبینی کرده باشد؛ یعنی از قبل درباره آن تصمیم بگیرد. به این ترتیب محصول نهایی تا حدی انعکاسی از ارتباط بین آهنگساز و رسانه (medium) است.
اینگونه نیست که اگر یک قطعه معمولی ( مثلا از موسیقی پاپ) را با گیتار الکتریکی اجرا کنیم موسیقی الکترونیک اجرا کرده باشیم. موسیقی الکترونیک درواقع یک سبک موسیقی نیست، بلکه یک تکنیک است که استفاده از آن در کار آهنگسازان مختلف نتایج و نمودهای مختلفی دارد.
به طور کلی موسیقی الکترونیک به صورت پلیبک، از طریق بلندگوها اجرا میشود که گاهی این پلیبک با نوازندگی اجراکنندگان همراه میشود. البته در موسیقی الکترونیک زنده (live electronic music) اینگونه نیست.
در موسیقی الکترونیک آهنگساز از امکانات بالقوه نامحدودی برای پدید آوردن صدا و مهار آن بهره میگیرد. سازها و ابزارهای الکترونیک این امکان را برای آهنگساز فراهم میکند تا بتواند رنگ صدا، دینامیک و زیر و بم اصوات را با دقتی بسیار و بیسابقه کنترل کند. همچنین آهنگساز دیگر محدود به استفاده از تعدادی اجرا کننده نیست. در این موسیقی آهنکسازان و ارنجرها میتوانند بدون واسطه به کارشان بپردازند، به این ترتیب آهنگساز و تنظیمکننده است که مسئول تحقق و دگرگونیهای ظریف در ریتم، رنگآمیزی و دینامیک قطعه و موسیقی خویش است.
بسیاری از آهنگسازان برای انسانی ساختن موسیقی الکترونیک آن را با موسیقی اجرا کنندگان میآمیزند. مثلا در برخی قطعهها از یک یا چند نوازنده همراه با صداهای ضبطشده در استودیو بهره میگیرند. صداها و اصوات ضبطشده ممکن است الکترونیکی، انواع سر و صداها یا اجرای زنده نوازندگان باشد. گاهی نیز اجراکنندگان با اجرای دوئت میان خود یا همنوازی با نسخهای ضبطشده از اجرای خود که با روشهای الکترونیکی پرورانده شده است،سر و کار دارند.
منابع صدای متنوع و گستردهای موسیقی الکترونیک را تولید میکنند. از صداهایی که از میکروفونها گرفته میشود تا اصواتی که با اسکیلاتورهای (oscillator) الکترونیکی ایجاد میشوند.
امروزه زیاد شدن رایانههای خانگی از یک سو موسیقی الکترونیک را به مردم نزدیک کرد و از سوی دیگر باعث شد توان ساختن و ویرایش این نوع موسیقی از شکل حرفهای خود خارج شود، چون امروزه هر کسی میتواند با خریداری نرمافزارهای موسیقایی و یادگیری استفاده از آنها موسیقی الکترونیک تولید کند.
پیش از جنگ جهانی دوم در زمینه ابزارهای الکترونیکی در حوزه موسیقی آزمون و خطاهای بسیاری شد. مهمترین نتیجه این آزمایشها در این دوره توسعه تعدادی از سازهای الکترونیک مثل ارگ هموند و ترمین بود. این امر تیمبرهای جدیدی در اختیار قرار داد و منجر به ایجاد بنیانهای تکنیکی برای پیشرفتهای بعدی در موسیقی الکترونیک شد. پیشرفت سریع تکنولوژی کامپیوتر نیز به حدی بر موسیقی تاثیر گذاشت که حتی میتوان اصطلاح موسیقی کامپیوتری را به عنوان توصیف دقیقتری از ارتباط بین آهنگساز و رسانه الکترونیکی جایگزین اصطلاح موسیقی الکترونیکی کرد. در قرن بیستم شاهد کاربرد گسترده موسیقی الکترونیک در کنسرتهای جدی موسیقی و همچنین موسیقی تئاترها، فیلمها و سریالها هستیم….. موسیقی پاپ الکترونیک نیز مخاطبان خود را دارد.
یک ابزار مهم در تولید موسیقی الکترونیک سینتیسایزر است. سینتیسایزر ابزاری است که توانایی ساخت و تغییر اصوات موسیقی را دارد. سینتیسایزرها سیگنالهای الکترونیکی (صدا) تولید میکنند و آنها را با هم ترکیب و سپس بازآفرینی میکند.