فیلمی در ستایش موسیقی جاز با حضور سلطان جاز، لویی آرمسترانگ

پاریس بلوز، فیلمی عاشقانه، زیبا و خاطره‌انگیز درباره پاریس و در ستایش این شهر و موسیقی جاز است. بنابراین طبیعی است که موسیقی فیلم نیز جاز باشد.

فیلم پاریس بلوز، ساخته مارتین ریت، فیلمی عاشقانه و رمانتیک است که بر اساس رمانی از هارولد فلندر ساخته شده است. این فیلم محصول ۱۹۶۱ است و مثل اغلب فیلم‌های رمانتیک آمریکایی که در پاریس ساخته شده‌اند، کارت پستالی زیبا از این شهر در اوایل دهه ۶۰ است و نگاه توریستی و سطحی به پاریس و زندگی شهری دارد.
فیلم مربوط به دوره‌ای است که موسیقی جاز آمریکایی در پاریس بسیار مطرح بود و نوازندگان جاز آمریکایی در این شهر عزت و احترام زیادی داشتند و با آن‌ها مثل پادشاهان رفتار می‌شد. در این فیلم سیدنی پوآتیه در نقش ادی کوک و پل نیومن در نقش رم بوئن دو نوازنده جاز آمریکایی‌اند که هر کدام با انگیزه‌های متفاوتی به پاریس مهاجرت می‌کنند.‌ شخصیت‌پردازی فیلم چندان قوی نیست و روابط بین کاراکترها ناپخته است. تنها این فضای شهر پاریس و موسیقی جاز است که فیلم را زنده نگه می‌دارد و به آن انرژی و گرما می‌بخشد.

لویی آرمسترانگ، دوک الینگتون و ستایش موسیقی جاز

یکی از ویژگی‌های برجسته این فیلم همکاری دوک الینگتون به عنوان آهنگساز و لویی آرمسترانگ به عنوان نوازنده ترومپت در آن است. دوک الینگتون از غول‌ها و چهره‌های افسانه‌ای موسیقی جاز است که با به‌کارگیری ملودی‌های متفاوت و ارکستراسیون جدید، سنت دسته‌های موسیقی م«بیگ بند» را در سبک جاز متحول کرد. دوک الینگتون آهنگساز مبتکر و خلاقی بود که رویکرد جدیدی نسبت به موسیقی جاز و «بیگ بند» داشت و به جای تکیه بر دسته‌های کوچک جاز، همیشه به دسته‌های بزرگ جاز که مثل یک ارکستر سمفونیک بنوازند فکر می‌کرد.

الینگتون خود نوازنده برجسته پیانو بود، اما به جای نوازندگی ترجیح می‌داد که یک آهنگساز، تنطیم‌کننده آهنگ و رهبر ارکستر باشد. قطعه قطار درجه یک را بگیر (Take the A train)، یکی از مشهورترین قطعه‌های موسیقی جاز است. این قطعه را بیلی استری هورن برای تیتراژ فیلم «پاریس بلوز» ساخته و بعد از این فیلم به تم اصلی کارهای دوک الینگتون تبدیل شد. یکی از ویژگی‌های فیلم پاریس بلوز، بازی لویی آرمسترانگ، سلطان جاز و نوازنده بزرگ ترومپت در نقش «وایلد من مور» در این فیلم است. او در این فیلم ترومپت‌نوازی است که در جاز کلاب پاریس به پل نیومن آموزش موسیقی می‌دهد.

یکی دیگر از قطعه‌های موسیقی این فیلم، قطعه جاز تندی است با عنوان wild man moore که بر مبنای نقش لویی آرمسترانگ در این فیلم شکل گرفته و آرمسترانگ همراه پل نیومن و سیدنی پوآتیه آن را در یکی از صحنه‌های فیلم اجرا می‌کنند. این صحنه بسیار زیبا را در ادامه تماشا کنید.

منبع:
برگزیده یک قرن موسیقی فیلم، پرویز جاهد، نشر آگه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *