موسیقی کانتری به سبکی از موسیقی می‌گویند که ریشه در موسیقی کابوهای آمریکا و موسیقی فولکلور آمریکایی دارد و سازهای اصلی که در آن نواخته می‌شوند، سازهای زهی موسیقی فولکلور آمریکا هستند.
ریشه این موسیقی در جنوب شرقی آمریکا و موسیقی کابوهای آمریکاست. موسیقی کانتری معمولا با آواز همراه است و فرم و هارمونی ساده‌ای دارد. نوعا این موسیقی معمولا با «بالاد»های رمانتیک یا مالیخولیایی با همراهی سازهای بانجو، هارمونیکا و گیتار آکوستیک، شناخته می‌شود. بالاد* یا تصنیف جزئی از موسیقی بومی محسوب می‌شود.
( برای آشنایی بیشتر با موسیقی فولکلور و فولک به این مطلب مراجعه کنید.)
می‌توان گفت که موسیقی کانتری یکی از اولین انواع سبک‌های موسیقی مدرن و مردم‌پسند آمریکا است و یکی از اولین ژانرهای آن old-time music است. موسیقی کانتری در جنوب شرقی آمریکا از ترکیب موسیقی فولکلور بریتانیایی و موسیقی کلیسایی و موسیقی بلوز آمریکایی‌آفریقایی گسترش یافت. گروهی که باعث بیشترین محبوبیت موسیقی old-time به عنوان یکی از سبک‌های موسیقی کانتری شد، گروه کارتر فامیلی (Carter Family) بود.
خوب است کمی هم راجع به خود واژه کانتری صحبت کنیم. کانتری (country)، در اوایل قرن شانزدهم برای اشاره به مناطق و چیزهای روستایی در برابر مناطق شهری به کار می‌رفت. شواهدی در دست است که نشان می‌دهد عبارت «موسیقی کانتری» در اواخر قرن شانزدهم هم به کار می‌رفته است. اگرچه که اصطلاح موسیقی کانتری برای اشاره به این سبک موسیقی مدرن، برای اولین بار در دهه ۱۹۴۰ به کار رفت.
موسیقی کانتری در فاصله ۱۹۳۰-۱۹۶۰
پیش از ظهور و رواج تلویزیون، خانواده‌های آمریکایی شب‌ها دور هم جمع می‌شد و به آهنگ‌های رادیو گوش می‌کردند. رادیو در آن زمان یک برنامه زنده موسیقی کانتری داشت که Grand Ole Opry نامیده می‌شد. شنوندگان رادیو دو تا از ژانرهای غالب کانتری را از این برنامه می‌شنیدند: موسیقی قدیمی (old music) و موسیقی وسترن (western music).
به تدریج از دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ وقتی که کابوهای فیلم‌های هالیوود آواز می‌خواندند، این سبک موسیقی، به سینما هم وارد شد. این فیلم‌ها کمی بعدتر «سینمای وسترن» را تشکیل دادند. به نظر می‌رسید که پوشش کابوها برای نوازندگان سبک کانتری مناسب‌تر است. به همین خاطر بود که نام این سبک به «موسیقی کانتری-وسترن» تغییر یافت و نوزاندگان آن معمولا لباس کابویی می‌پوشیدند.
پانویس:
* برای تعریف «بالاد» اتفاق نظری وجود ندارد. اگر بخواهیم به فرهنگ لغت‌ها مراجعه کنیم آن را داستانی در قالب آواز می‌دانند.